Jak najłatwiej zdobyć serca Francuzów? Oczywiście wychwalając ich kraj z Paryżem na czele. Woody Allen nie musiał tego robić, by jego film został zaproszony do otwarcia Festiwalu w Cannes. A jednak wydaje się, że "Midnight in Paris" powstało przede wszystkim jako sentymentalna ilustracja tego, co wie każdy amerykański turysta na "Czamps Elajsis": że Paryż miejscem magicznym jest.
Gil (Owen Wilson, w swojej roli trochę zbyt nachalnie naśladujący Allena) to początkujący pisarz kochający się w przeszłości. Niepoprawny romantyk, jak na każdym kroku podkreśla jego narzeczona Inez (Rachel McAdams), skoncentrowana raczej na pozorach i konkretach, takich jak przygotowania do wesela. Para spędza wakacje w stolicy kochanków głównie w towarzystwie rodziców dziewczyny oraz zaprzyjaźnionej pary innych Amerykanów z wyższej klasy średniej. Ich czas jest obity pluszem – klasyczne allenowskie konwersacje odbywają w przepysznych hotelowych wnętrzach, urokliwych zaułkach, na targach staroci itp. Komediowych akcentów dostarcza nieznośnie elokwentny Paul, które najprzyjemniejszy spacer potrafi zepsuć Gilowi akademickimi dywagacjami, na przykład na temat starofrancuskiego znaczenia słowa "Wersal". W końcu pisarz odłącza się od grupy, a o północy zostaje zabrany przez grupkę rozbawionych kawalerów do lat 20., w sam środek paryskiej bohemy: poznaje Scotta Fitzgeralda, Ernesta Hemingwaya, Gertrudę Stein, Pabla Picasso, Luisa Bunela...
filmweb.pl
