Film pełen światła, miękkości i emocji – idealny na lato, ale jego tematy zostają z nami na długo. Hiszpańska reżyserka Celia Rico Clavellino z niezwykłą wrażliwością pokazuje złożoną relację matki i córki – pełną nieporozumień, zadawnionych pretensji, ale też czułości, która gdzieś się zagubiła. 42-letnia Teresa (María Vázquez) wraca do rodzinnego domu, by zaopiekować się matką, Anią (Adriana Ozores), po drobnym wypadku. Ich wspólne lato pod jednym dachem to pasmo drobnych tarć, ale i szansa na to, by zajrzeć głębiej – pod codzienne frustracje, niedopowiedzenia i różnice pokoleniowe.