Wojciech Jaruzelski ogłosił Stan Wojenny na mocy uchwały Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 roku, podjętej niejednogłośnie, na polecenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (pozakonstytucyjnego tymczasowego organu władzy, faktycznie nadrzędnego wobec konstytucyjnych władz państwowych), poparty przez Sejm PRL uchwałą z dnia 25 stycznia 1982 roku. Przepisy stanu wojennego ograniczały podstawowe prawa obywatelskie, wprowadziły m.in. godzinę milicyjną (do maja 1982), zawiesiły działalność organizacji społecznych i związków zawodowych (niektóre rozwiązano, np. "Solidarność", Niezależne Zrzeszenie Studentów, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, ZASP, ZLP, w innych dokonano zmian w kierownictwie, np. w Stowarzyszeniu PAX).
Zmilitaryzowano główne działy gospodarki, zakazano zmian miejsca pobytu, wprowadzono cenzurę korespondencji, tryb doraźny w postępowaniu sądowym. Działaczy Solidarności, opozycji politycznej oraz kilkunastu reprezentantów władzy sprzed sierpnia 1980 internowano (łącznie ok. 10 tys. osób). Społeczeństwo w szerokim zakresie podjęło bojkot kontrolowanych przez władze organizacji i instytucji, powstał podziemny ruch prasowo-wydawniczy, niezależny obieg informacji (np. radio "Solidarność").
Szeroką akcję pomocy prześladowanym przez władze prowadził Kościół katolicki. Podziemną "Solidarność" moralnie i materialnie wspierały międzynarodowe organizacje (m.in. Międzynarodowa Organizacja Pracy) i centrale związkowe. USA zastosowały w stosunku do PRL sankcje ekonomiczne.
Oficjalnym powodem ogłoszenia stanu wojennego była pogarszająca się sytuacja gospodarcza kraju, której przejawami były m.in. brak zaopatrzenia w sklepach (także żywności) i reglamentacja (od kwietnia do października 1981 ponownie objęto systemem tzw. kartek żywnościowych wiele istotnych towarów np. mięso, masło, tłuszcze, mąka, ryż, mleko dla niemowląt itd.), oraz zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego w kraju wobec zbliżającej się zimy. Rzeczywistymi powodami były obawy reżimu komunistycznego przed utratą władzy, związane z utratą kontroli nad niezależnym ruchem związkowym, w szczególności Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym "Solidarność", oraz walki różnych stronnictw w PZPR nie mogących dojść do porozumienia w kwestii formy i zakresu reform ustroju polityczno-gospodarczego PRL.
Internowani 13-tego grudnia i w grudniu 1981 r. w Świdnicy
Skrót K.G. odnosi się do osób internowanych w więzieniu Kamienna Góra
Podział wg zakładów pracy
PKS
1. Biliński Janusz – PKS Członek Komisji Zakładowej
ŚFUP
1. Dziwniel Marian - K.G. – ŚFUP Przewodniczący Komisji Zakładowej
2. Kalbara Andrzej - K.G. – ŚFUP Członek Komisji Zakładowej
3. Kowalski Marek - K.G. – ŚFUP V-ce Przewodniczący Komisji Zakładowej
4. Piróg Michał – ŚFUP Członek Komisji Zakładowej
5. Szuba Józef – ŚFUP Członek Komisji Zakładowej
MPK
1. Gostomczyk Franciszek – MPK Przewodniczący Komisji Zakładowej
WAGONY
1. Grabowski Eugeniusz – Wagony Członek Komisji Zakładowej
2. Tobiasz Ludwik - K.G. WAGONY Przewodniczący Komisji Zakładowej
3. Walczak Stanisław – K.G. WAGONY Członek Komisji Zakładowej
Niezależne Słowo
1. Matuszkiewicz Antoni - K.G. – Niezależne Słowo
2. Szelążek Marek - K.G. – Niezależne Słowo
3. Sośnicki Mirosław - K.G. – Niezależne Słowo
ZWAP
1. Modzelewski Wiesław – ZWAP Członek Komisji Zakładowej
ZEM
1. Moździerz Ryszard - K.G. – ZEM Przewodniczący Komisji Zakładowej
2. Marciniszyn Bolesław – ZEM Członek Komisji Zakładowej
3. Suliński Wacław – ZEM V-ce Przewodniczący Komisji Zakładowej
APARATURA POMIAROWA
1. Patejczuk Andrzej - K.G. Aparatura Pomiarowa
KOMISJA NAUCZYCIELI
1. Romanowski Tadeusz – Zakład Poprawczy Członek Komisji Solidarności Nauczycielskiej
RENIFER
1. Stefanicka Helena – RENIFER Przewodnicząca Komisji Zakładowej
STUDENCI
1. Drobny Jacek - K.G
Solidarność Rolników
1. Pytko Bartłomiej
Stan Wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a zniesiono go 22 lipca 1983 roku. Powoli kraj zaczął na nowo się odradzać. Polacy gremialnie zachłysnęli się „zachodem”. W czasie trwania w Polsce „stanu nadzwyczajnego” zginęło ok.120 osób, które poświęciły swoje życie dla wolności naszego kraju. I to o nich należy pamiętać w każdą kolejną rocznicę. To oni stali się symbolem wolności, walki i bohaterstwa narodowego.
Dziękujemy panu Markowi za przesłanie listy internowanych osób.
