Wszystko zaczęło się w III wieku. Wtedy dla podkreślenia, że święci są własnością całego Kościoła upowszechnił się zwyczaj przenoszenia relikwii w różne miejsca. W 609 (610) roku cesarz Fokas podarował rzymski Panteon papieżowi Bonifacemu IV, który zebrał w świątyni relikwie wielu świętych i poświęcił ją. Od tego momentu jest to już kościół pod wezwaniem Świętej Marii Panny od Męczenników. Świątynia stała się miejscem kultu i przetrwała średniowieczny okres likwidacji śladów pogaństwa. Cześć męczennikom oddawano na wiosnę, 13 maja.
Święto zostało przeniesione na 1 listopada za sprawą papieża Grzegorza III w 731 roku. Podłoże zmiany nie ma charakteru religijnego. Najpewniej chodziło o to, że na przednówku trudno było wyżywić tysiące pielgrzymów przybywających z całej chrześcijańskiej Europy. Z kolei papież Grzegorz IV w 837 roku ustanowił 1 listopada nie tylko świętem męczenników, ale wszystkich świętych.
Współcześnie Dzień Wszystkich Świętych uzależniony jest od miejscowej tradycji, wyznawanej religii, nie wszędzie obchodzony jest 1 listopada.
Japończycy czczą duchy zmarłych przez trzy dni, ale od 13 do 15 sierpnia. Jest to święto Bon. Pierwszego dnia zapala się przed domami „ognie powitalne”, na domowych ołtarzykach składa się ofiary. 15 sierpnia duchy odchodzą przy blasku „ogni pożegnalnych”.
Spośród wyznań reformowanych, luteranie nie obchodzą Wszystkich Świętych, ale otaczają szczególną troską groby swoich zmarłych. Z kolei kalwiniści dostosowali swoje zwyczaje do miejscowej tradycji.
Filipińczycy łączą wizyty na cmentarzach z hucznymi zabawami przy muzyce. Meksykanie świętują z charakterystycznym dla Latynosów rozmachem. Święto wiąże się z zakupami okolicznościowych gadżetów, wieszaniem na ścianach domów wizerunków świętych i składaniem ofiar duchom. Wieczorne wizyty na cmentarzach są okazją do długich rozmów wśród rodziny i znajomych przy zapalonych świecach.
Halloween to zwyczaj kojarzony z USA, choć obchodzony jest także w Australii, Irlandii, Szkocji czy Walii. W amerykańskiej, skomercjalizowanej wersji tego święta trudno doszukać się starych, mających wielowiekową tradycję zwyczajów. Inaczej niż w Walii, Szkocji czy Irlandii, gdzie w myśl dawnych celtyckich zwyczajów składa się duchom ofiary i uwalnia dusze zaklęte w ciała kotów czy nietoperzy.
