- Inne miasta słyną z zabytków, ludzi sławnych – w jedną albo drugą stronę – a Świdnica prócz zabytków i znanej astronomki posiada także grono bardzo aktywnych seniorów – tak przedstawiła swoich studentów pani prezes, Krystyna Lasek. Program inauguracji potwierdził jej słowa.
Uniwersytety Trzeciego Wieku są coraz bardziej popularne. W naszym regionie, prócz świdnickiego, który w tym roku po raz pierwszy uzyskał dotację, mamy jeszcze trzy – wałbrzyski, bielawski i najmłodszy, żarowski. Rok akademicki w Świdnicy powitało 120 studentów, a dwunastu z nich – głównie paniom, lecz znalazł się pośród nich jeden „rodzynek” – wręczono legitymacje.
Uniwersytet posiada już bogatą ofertę dydaktyczną – seniorzy mogą uczęszczać na warsztaty komputerowe i internetowe, język angielski, czeski i niemiecki, psychologię, trening pamięci, warsztaty malarskie, zajęcia wokalne, kurs szybkiego czytania, a nawet lekcje brydża. Największą popularnością cieszą się zajęcia taneczno-rekreacyjne, na które zapisały się 33 osoby – i modny ostatnio nordic walking. Jego amatorki ochrzciły się same mianem „kijanek”. W planach jest także chór i warsztaty z rękodzieła. Sporym zainteresowaniem cieszy się kurs pt. „Kobieta bezpieczna”, prowadzony przez świdnicką policję.
W warsztatach malarstwa będzie uczestniczyć mieszkająca w Świdnicy pani z Kraju Kwitnącej Wiśni i nie jest to jedyny międzynarodowy akcent w życiu świdnickiego UTW.
Przemówienie otwierające wygłosił zaproszony gość, starosta powiatu świdnickiego Zygmunt Worsa, przyznając się do pewnej tremy na widok swoich dawnych nauczycieli. Sam siebie postawił za przykład studentom, ponieważ właśnie rozpoczął kolejne studia – audyt w rachunkowości i finansach na Politechnice Wrocławskiej. Jako drugi pozytywny przykład mógł posłużyć ojciec pana starosty, wędrujący „z kijkami” na dystansach 10-15 kilometrów, wyszkolony przez wnuki w podstawach informatyki i korzystaniu z Internetu, i właśnie domagający się nowszego modelu komputera.
Po uroczystym odśpiewaniu Gaudeamus rozpoczęły się wspomnienia z wakacji. Jako że świdnicki powiat współpracuje z trzema wyjątkowej urody powiatami: kartuskim, łowickim i tatrzańskim, uczestnicy zajęć UTW mogli odegrać rolę jego ambasadorów i do Kartuz wyruszyła piętnastoosobowa grupa pań, twórcza, pełna entuzjazmu, by wziąć udział w Igrzyskach Czterech Żywiołów, nad rzeką Radunią i pod górą Wieżycą, przywożąc wiele zdjęć. Częstowano tradycyjną kaszubską tabaką. Wszyscy wąchali.
Dwie studentki, pani Róża i pani Bożena, pojechały w końcu sierpnia do partnerskiego miasta w Anglii, Tendring, towarzysząc delegacji samorządowców i zespołowi Jubilat. Rok wcześniej nawiązano współpracę z tamtejszym, prężnie działającym Uniwersytetem Trzeciego Wieku.
„Kijanki” przemaszerowały przez salę w żółtych bluzkach, a jedna z nich, pani Wanda, wykonała groźny rap, nieoficjalny song UTW, w którym przytrafiały się niezbyt cenzuralne wyrazy. Jedna ze studentek, Maria Marciniak, recytowała wiersz Józefy Juchy, przypisywany Wisławie Szymborskiej, „Jak ja się czuję”, wywołując salwy śmiechu. W rogu sali, wbrew treści wiersza, wielu studentów zapisywało się na zajęcia z jogi.
