Data święta, jako rocznica narodzin II Rzeczpospolitej, jest nieco umowna, ale ważna dla świata: 11 listopada 1918 roku jest faktycznie końcem I wojny światowej. Tego dnia Koalicja narzuciła rozejm Niemcom.
Dla Polaków już jesień 1918 roku zwiastowała przyszłe rozejmy i nadzieje na odzyskanie niepodległości. Na początku października 1918 roku, po wielomiesięcznych staraniach, utworzono Radę Regencyjną Królestwa Polskiego, która w swym manifeście ogłosiła niepodległość Polski, powstanie suwerennego państwa z rządem zobowiązanym do podjęcia prac mających doprowadzić do zwołania sejmu. W tej sytuacji, a potem na wieść o zakończeniu wojny, powrócił do kraju z więzienia magdeburskiego Józef Piłsudski. I właśnie 11 listopada powitano go na warszawskim dworcu kolejowym.
W tym dniu też Rada Regencyjna przekazała naczelne dowództwo wojsk polskich Marszałkowi Piłsudskiemu, który stał się rzeczywistym przywódcą tworzącego się państwa polskiego.
Do wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwukrotnie, w 1937 i w 1938 roku. W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski. W czasach komunizmu wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez SB.
Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989, lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.
O 10.00 zaczynają się w Świdnicy jego tegoroczne obchody.
