Czwartek, 28 marca
Imieniny: Anieli, Jana
Czytających: 2225
Zalogowanych: 0
Niezalogowany
Rejestracja | Zaloguj

Świdnica: Niezależne teatry

Niedziela, 16 lutego 2020, 15:26
Aktualizacja: Poniedziałek, 17 lutego 2020, 10:27
Autor: red
Świdnica: Niezależne teatry
Fot. organizatorzy
Forum Teatrów Niezależnych „Transformacje” jest festiwalem odbywającym się w Świdnickim Ośrodku Kultury od 2002 roku z inicjatywy Adama Reczucha.

18 lutego (wtorek)
godz.18.00
„RUSCY pamiętnik zbiorowy”, czytanie sztuki Andrzeja Błażewicza — Alchemia teatralna
Galeria Fotografii, Rynek 44

21 lutego (piątek)
godz.18.00 „NIE MA MNIE” — Karolina Warzecha
godz.19.00 „Strach ma wielkie oczy” — Teatr TERMINUS A QUO
sala teatralna Świdnickiego Ośrodka Kultury, Rynek 43

22 lutego (sobota)
DLA DZIECI „Klasyka wiecznie młoda, czyli słowik, sójka, kura spod wiecznego pióra”, czytanie performatywne — Małgorzata Ochenduszko
Galeria Fotografii, Rynek 44

na wszystkie prezentacje wstęp wolny

Przegląd ma charakter niekonkursowy i stanowi przede wszystkim miejsce swobodnej dyskusji na temat sztuki i poruszanych przez nią problemów oraz twórczej wymiany rozmaitych poglądów.

„RUSCY pamiętnik zbiorowy”, czytanie sztuki Andrzeja Błażewicza — Alchemia teatralna

Dramat Andrzeja Błażewicza jest próbą przywrócenia pamięci i rozmowy o tożsamości miejskiej w perspektywie obecności w nim Armii Radzieckiej. Monologi będące budulcem tekstu stanowią pokłosie szeregu wywiadów, które autor przeprowadził z mieszkańcami Świdnicy w 2019 roku. Zapraszamy na spotkanie z nieco już zapomnianą historią naszego miasta.
Tekst czytają: Bożena Kuźma, Halina Szymańska, Krzysztof Frączek, Robert Kaśków, Mariusz Kozłowski.

„ NIE MA MNIE” — Karolina Warzecha

Gdzie są moje granice? Czy zawsze będę jedną z wielu osób, które dążą do czegoś nieuchwytnego? Czy zostaje mi bycie humanoidalną lalką wśród innych humanoidalnych lalek? Wszystko opiera się na tych samych wątkach: samotność, dążenie do zmiany tożsamości, nieosiągalne cele. Kobieta zamknięta sama ze sobą próbuje uwolnić świat od zła, które ją otacza. Warto zadać pytanie, czy naprawdę ma twarz? Monodram powstał na podstawie tekstów: „Lalki, moje ciche siostry” Henryka Bardijewskiego, „Chrzciny” Doroty Masłowskiej i „Autoportret odczuwalny” Mirona Białoszewskiego.

„Strach ma wielkie oczy” — Teatr TERMINUS A QUO

„Strach ma wielkie oczy” to autorski spektakl Edwarda Gramonta z mocno wyeksponowaną osobowością Ady Bednarek, odtwórczyni monodramu. Motyw przewodni, zjawisko strachu, przybiera tu różne barwy, od intensywnej, psychopatycznej wręcz postawy, poprzez zagubienie, roztrzęsienie i depresyjne wołanie o pomoc. Ta głęboka narracja sięgająca korzeniami do autentycznych doświadczeń aktorki, została zaadaptowana na sztukę, w której dynamiczna sytuacja zmienia się jak w kalejdoskopie. Można powiedzieć, że duet Ada Bednarek i Edward Gramont idealnie wpasowali temat strachu w niekonwencjonalną formę teatru otwartego i możliwości wykonawcze tak charakterystyczne dla Teatru TERMINUS A QUO.

DLA DZIECI „Klasyka wiecznie młoda, czyli słowik, sójka, kura spod wiecznego pióra”, czytanie performatywne — Małgorzata Ochenduszko

Bohaterami tekstów wybranych do czytania ,,Klasyki wiecznie młodej” są ptaki, które wyszły spod pióra pisarzy należących dziś do literackiego kanonu. Aktorska interpretacja głosowa i zabawa rytmem pozwolą dzieciom na radosne obcowanie z literaturą. Całości dopełnią rysunki wykonane przez Martę Ciućkę, które mają nawiązywać do ilustracji z książek dla najmłodszych. Czytanie performatywne pozwoli dzieciom obcować z żywym słowem, które stoi dziś w cieniu obrazów filmowych. Dla dzieci od lat 3.

Twoja reakcja na artykuł?

0
0%
Cieszy
0
0%
Hahaha
0
0%
Nudzi
0
0%
Smuci
0
0%
Złości
0
0%
Przeraża

Czytaj również

Dodaj komentarz

Zaloguj
0/1600

Czytaj również

Copyright © 2002-2024 Highlander's Group